Από πολύ μικρή ηλικία δείχνει το ταλέντο του στη ζωγραφική . Η οικογένειά του βρίσκεται σε κακή οικονομική κατάσταση με αποτέλεσμα να χρειάζεται να δουλεύει τα πρωινά. Έτσι πηγαίνει σε νυχτερινό σχολείο. Αν και κακός μαθητής, αφού ίσα-ίσα που μπορεί να διαβάσει και να γράφει, έχει έφεση στη ζωγραφική και του αρέσει να παρακολουθεί όσο μπορεί περισσότερο Αρχαίο Θέατρο.
Στα δεκαπέντε του χρόνια έρχεται η γνωριμία με τη Μόνικα και μαζί ο πρώτος εφηβικός έρωτας. Η αγάπη του για τη Μόνικα όλο και μεγαλώνει και κάθε πρωί αφήνει μια δέσμη από τριαντάφυλλα στο παράθυρό της. Στα είκοσι του χρόνια ασκεί την τέχνη του αγιογράφου. Στην πορεία στρέφεται στη ζωγραφική που ήταν και η μεγάλη του αγάπη. Στα τριάντα πέντε του χρόνια πλέον και παντρεμένος με την εφηβική του αγάπη, τη Μόνικα και έχοντας παιδιά ,είναι ένας καταξιωμένος ζωγράφος. Στην ηλικία των σαράντα ετών με το έργο του « Ελεύθεροι Πολιορκημένοι » αγγίζει την τελειότητα.
Το 1882 σ’ ένα έργο του εκφράζει αντίθετη άποψη με την κυβέρνηση εκείνης της εποχής.Τα τελευταία χρόνια της ζωής του εξορίζεται σ’ ένα μακρινό νησί. Το 1886πεθαίνει απομωνομένος. Ο λαός όμως δεν τον ξεχνά ποτέ και τέσσερα χρόνια αργότερα τον βραβεύει με το « ασημένιο ποίημα »…
Θοδωρής Καραγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου