Ενθυμήσεις από το καλοκαίρι του 2000

Σας περιγράφω τις πρώτες ενθυμήσεις μου από το καλοκαίρι του 2000, όταν επισκέφτηκα την περιοχή της Πάργας.

Μου άρεσε τ’ αγνάντεμα της θάλασσας, η οποία ήταν φουρτουνιασμένη γιατί ο Θεός Ποσειδώνας ήταν θυμωμένος. Θυμάμαι τον Ρωσσαγγλογάλλο ζωγράφο που ζωγράφιζε μπροστά απ’ τα υαλοπωλεία της περιοχής, επειδή όταν ήταν μικρός ήταν ο κακός μαθητής και δεν ήξερε γράμματα -παρ’ όλο που ήξερε τον Θούριο απ’ έξω. Θυμάμαι επίσης τη γιαγιά μου να μου λέει ιστορίες από τον Κρητικό πόλεμο, καθώς και από την Κρητική Λογοτεχνία, όπως ο Ερωτόκριτος και η Ερωφίλη , που φαίνεται να συνέβησαν στα 200 π. Χ

Οι γονείς μου εκείνο τον καιρό έψαχναν δουλειά χωρίς ελπίδα, αλλά σε λίγο καιρό θα πήγαιναν να παρακολουθήσουν μια ομιλία στη Στοκχόλμη και ίσως αυτό να τους «άνοιγε» κάποιες πόρτες εργασίας. Πριν φύγουν μου είχαν πει: "Να προσέχεις όσο μπορείς ..."

Η χαρά μου εκείνο το καλοκαίρι ήταν απερίγραπτη εξαιτίας της γνωριμίας μου με τη Μόνικα, με την οποία πήγαμε σ’ ένα νυχτερινό μεταμφίεσης και ήμαστε η ψυχή του νησιού, καθώς οι φωνές μας ακούγονταν σε όλη την περιοχή. Προσφέραμε στη διοργανώτρια του πάρτι τα δώραΟρέστης της άφησε για έκπληξη λίγα τριαντάφυλλα στο παράθυρο.

Τώρα, οι μεγάλοι της παρέας είχαν πάει σε μια διαδήλωση στο γεφύρι της Άρτας.

Νέλλη Δελιαλή