Τώρα που τελειώνουν τα μαθήματα ... έχουμε περισσότερο χρόνο για "άλλα"

Ατενίζοντας τον ουρανό, προς το βορρά, διακρίνουμε τον αστερισμό του Ωρίωνα, του κυνηγού, τοποθετημένο δίπλα στον Ηριδανό, ποταμό, με συντροφιά τα πιστά σκυλιά του, γνωστά ως Μικρός και Μεγάλος Κύων. Το πιο λαμπερό άστρο του Ωρίωνα, που στους αστρονόμους είναι γνωστό ως Αλφα του Ωρίωνος, φέρει, από την εποχή που ο ουρανός δεν χαρακτηριζόταν με αριθμούς, το πιο γοητευτικό αραβικό όνομα Betelgeuse (που σημαίνει, με βάση την ετυμολογία του, χέρι του "κεντρικού" αστερισμού (Jauza), χαρακτηρισμό που οι άραβες είχαν αποδώσει στον Ωρίωνα).

Ο Βetelgeuse, 600 έτη φωτός μακριά από τη γη,  είναι ένας κόκκινος σούπερ γίγαντας,  το έννατο σε σειρά φωτεινότητας αστέρι και τόσο μεγάλο που, αν το τοποθετούσαμε στη θέση του ήλιου στο πλανητικό μας σύστημα, θα εκτεινόταν μέχρι περίπου το Δία, σκεπάζοντας με τον όγκο του την επιφάνεια που καταλαμβάνουν οι τροχιές των Ερμή, Αφροδίτης, Γης και Άρη! Η  εικόνα της επιφανείας του είναι η πρώτη, εκτός από αυτή του ήλιου, που συνέλεξε το διάσημο πια διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το Μάρτιο του 1995. 

O σούπερ γίγας αυτός φαίνεται πως βρίσκεται στα τέλη της ζωής του και από το 1993 μέχρι σήμερα έχει συρρικνωθεί κατά 15%. Οι ενδείξεις του νομπελίστα φυσικού του πανεπιστημίου του Βerkly, Charles Townes, ο οποίος παρακολουθεί με την ομάδα του επί σειρά ετών τη διαδικασία δείχνουν ότι, αν αυτή δεν αναστραφεί,  ο κόκκινος γίγας θα μετατραπεί σε έναν υπερκαινοφανή αστέρα, σούπερ νόβα, τύπου ΙΙ.

Για περισσότερα Psysorg.com.