Συνδυάζοντας τη σημερινή ημέρα με το αφιέρωμα που ετοιμάζουμε στο Γ. Ρίτσο:
Γιάννης Ρίτσος
Γυναίκες
Είναι πολύ μακρινές οι γυναίκες. Τα σεντόνια τους μυρίζουν καληνύχτα.
Ακουμπάνε το ψωμί στο τραπέζι για να μη νιώσουμε πως λείπουν.
Τότε καταλαβαίνουμε πως φταίξαμε. Σηκωνόμαστε απ' την καρέκλα και λέμε:
«Κουράστηκες πολύ σήμερα», ή «άσε, θ' ανάψω εγώ τη λάμπα».
Όταν ανάβουμε το σπίρτο, εκείνη στρέφει αργά πηγαίνοντας
με μιαν ανεξήγητη προσήλωση προς την κουζίνα. Η πλάτη της
είναι ένα πικραμένο βουναλάκι φορτωμένο με πολλούς νεκρούς -
τους νεκρούς της φαμίλιας, τους δικούς της νεκρούς και τον δικό σου.
Ακούς το βήμα της να τρίζει στα παλιά σανίδια
ακούς τα πιάτα να κλαίνε στην πιατοθήκη κι ύστερα ακούγεται
το τραίνο που παίρνει τους φαντάρους για το μέτωπο.
Από τη συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα [Β' Τόμος] (1961) και τη συλλογή Παρενθέσεις (1946-1947)
και ένα απόσπασμα από το Πρωϊνό άστρο το ποίημα που αφιέρωσε στην κόρη του, με αφορμή τη γέννησή της
καθώς κι ένα νανούρισμα που μετέφρασε από το έργο του Ναζίμ Κιχμέτ
Πρωϊνό άστρο
Κοριτσάκι μου,
θέλω να σου φέρω
τα φαναράκια των κρίνων
να σου φέγγουν στον ύπνο σου.
Κοιμήσου κοριτσάκι.
Είναι μακρύς ο δρόμος.
Πρέπει να μεγαλώσεις.
Είναι μακρύς
μακρύς
μακρύς ο δρόμος.
Το παιδί μου κοιμήθηκε
κι εγώ τραγουδάω...
Δύσκολα είναι, κοριτσάκι,
στην αρχή.
Τι να πεις, δεν ξέρεις.
Δύσκολα είναι στην αρχή.
Γιατί δεν είναι, κοριτσάκι,
να μάθεις μόνο
εκείνο που είσαι,
εκείνο που έχεις γίνει.
Είναι να γίνεις
ό,τι ζητάει
η ευτυχία του κόσμου,
είναι να φτιάχνεις, κοριτσάκι,
την ευτυχία του κόσμου.
Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη
απ' τη χαρά που δίνεις.
Να το θυμάσαι, κοριτσάκι.
Ναζίμ Χικμέτ
μτφρ. Γ.Ρίτσος
Νανουρίσματα
Κοιμήσου, εσύ ομορφούλα μου, κοιμήσου
Τον ύπνο φέρνω σου από κήπων μονοπάτια
Τι πράσινες κληματαριές τα καστανά σου μάτια
Κοιμήσου, εσύ ομορφούλα μου, κοιμήσου
και στ' αγγελούδια να γελάει η ψυχή
νανι μου, εσύ.
Κοιμήσου, εσύ ομορφούλα μου, κοιμήσου
Τον ύπνο φέρνω σου απ' του πόντου τον αφρό
ύπνο πλατύ και δροσερό, σα μέλισσας χορό αλαφρό
Κοιμήσου, εσύ ομορφούλα μου, κοιμήσου
κάτω απ' τ' ανέμου το λευκό πανί
νάνι μου, εσύ.
Κοιμήσου, εσύ ομορφούλα μου, κοιμήσου
Τον ύπνο φέρνω απ' αστέρια μακρινά
ύπνο γλαυκόμαυρο σε χρώματα βελούδινα
Κοιμήσου, εσύ ομορφούλα μου, κοιμήσου
στο προσκεφάλι σου η καρδιά μου ξαγρυπνεί
νάνι μου, εσύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου