Κάθε πρωί η κατάσταση καταντά αφόρητη στις πόλεις-ζούγκλες που έχουμε συμβιβαστεί να ζούμε. Θέλει κάποιος να πάει από το σπίτι στη δουλειά, δεν θα κάνει παρά ελάχιστα μέτρα με το αυτοκίνητο λόγω της κίνησης και του μποτιλιαρίσματος. Κ’ εκεί που μπαίνεις όμορφα & ωραία στο αυτοκινητάκι σου & έχεις καλή διαίσθηση για το πώς θα πάει η μέρα σου, στα πρώτα δέκα μέτρα συναντάς έναν υπερτροφικό κύριο που απολαμβάνει μετά περισσής ορέξεως το πρωινό του εντός του οχήματος & ως είναι φυσικό κλείνει όλο το δρόμο χωρίς να νοιάζεται για τους πίσω του. Στη συνέχεια, αφού περάσεις στο επόμενο στάδιο του παιχνιδιού, βρίσκεται μπροστά σου ένας ατζαμής οδηγός, που σαν να μην έφτανε αυτό, έχει κάνει το κινητό του σκουλαρίκι ή χαριεντίζεται πρωινιάτικα με την μπροστινή οδηγό.
Την επόμενη μέρα, αφού έχεις ακούσει κατσάδα λόγω της αργοπορίας, αποφασίζεις κι εσύ, ως είναι φυσικό, να πας στη δουλειά με τα πόδια. Έλα όμως που δεν έχεις προβλέψει ότι τα τζιμάνια οδηγοί που βγάζει αυτή η χώρα επεκτείνουν το μεγαλείο τους & στα πεζοδρόμια, τα οποία είναι που ‘ναι μικρά σου ‘ρχεται & ο άλλος άνετος & χαλαρός & παρκάρει το σαράβαλό του, όπου του κάνει κέφι. Έχεις φτάσει στο σημείο να εκραγείς, αλλά κάνεις κουράγιο & συνεχίζεις το δρόμο σου. Όμως εκεί που δεν το περιμένεις όλο κ κάποιος, που κατέχει άριστα την οδική συμπεριφορά, θα αποπειραθεί να σε φάει λάχανο ενώ περνάς τη διάβαση. Τον βρίζεις λίγο να ξεθυμάνεις & συνεχίζεις να περπατάς. Δεν προφταίνεις να πεις ότι όλα έστρωσαν & δοκιμάζεσαι στην αναρρίχηση των ευωδιαστών λόφων που αποτελούνται από σακούλες απορριμμάτων που έχουν υπερχειλίσει, με συνταξιδιώτες σου τους βασιλείς της κοιλάδας των σκουπιδιών, που μπλέκονται στα πόδια σου, τις αδέσποτες γάτες.
Τελικά βλέποντας ότι & πάλι έχεις αργήσει περπατάς πιο γρήγορα, σχεδόν τρέχεις, λαχανιάζεις κ ιδρώνεις μέχρι να πέσεις σε μια λακκούβα που έχει σκαφτεί για δημόσια έργα. Και μετά σου λένε γιατί οι Έλληνες αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των Ευρωπαίων που παίρνουν συχνά άδειες!!!
Την επόμενη μέρα, αφού έχεις ακούσει κατσάδα λόγω της αργοπορίας, αποφασίζεις κι εσύ, ως είναι φυσικό, να πας στη δουλειά με τα πόδια. Έλα όμως που δεν έχεις προβλέψει ότι τα τζιμάνια οδηγοί που βγάζει αυτή η χώρα επεκτείνουν το μεγαλείο τους & στα πεζοδρόμια, τα οποία είναι που ‘ναι μικρά σου ‘ρχεται & ο άλλος άνετος & χαλαρός & παρκάρει το σαράβαλό του, όπου του κάνει κέφι. Έχεις φτάσει στο σημείο να εκραγείς, αλλά κάνεις κουράγιο & συνεχίζεις το δρόμο σου. Όμως εκεί που δεν το περιμένεις όλο κ κάποιος, που κατέχει άριστα την οδική συμπεριφορά, θα αποπειραθεί να σε φάει λάχανο ενώ περνάς τη διάβαση. Τον βρίζεις λίγο να ξεθυμάνεις & συνεχίζεις να περπατάς. Δεν προφταίνεις να πεις ότι όλα έστρωσαν & δοκιμάζεσαι στην αναρρίχηση των ευωδιαστών λόφων που αποτελούνται από σακούλες απορριμμάτων που έχουν υπερχειλίσει, με συνταξιδιώτες σου τους βασιλείς της κοιλάδας των σκουπιδιών, που μπλέκονται στα πόδια σου, τις αδέσποτες γάτες.
Τελικά βλέποντας ότι & πάλι έχεις αργήσει περπατάς πιο γρήγορα, σχεδόν τρέχεις, λαχανιάζεις κ ιδρώνεις μέχρι να πέσεις σε μια λακκούβα που έχει σκαφτεί για δημόσια έργα. Και μετά σου λένε γιατί οι Έλληνες αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των Ευρωπαίων που παίρνουν συχνά άδειες!!!
RODANTE
2 σχόλια:
Άννα, εγώ κάνω λογοτεχνία στη β΄ γυμνασίου αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Μπορούμε να συνεργαστούμε "ιντερνετικά". Θα μπαίνουμε στο ιστολόγιό σας για να παίρνουμε ιδέες και αν μπορούμε, βασικά αν έχουμε χρόνο, να σχολιάζουμε.
Πολύ ωραίες οι εργασίες των παιδιών. Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια!
Σ'ευχαριστώ εκ μέρους των μαθητών μου για τα καλά σου λόγια, περιμένουμε σχόλια και από τους μαθητές σας.
Δημοσίευση σχολίου