Στα πλαίσια του μαθήματος της νεοελληνικής γλώσσας, ταξιδέψαμε με τη μηχανή του χρόνου σε οποία χρονική περίοδο ο καθένας επιθυμούσε, συναντηθήκαμε με σημαντικά πρόσωπα της ιστορίας, μιλήσαμε μαζί τους και σας μεταφέρουμε τους διαλόγους μας ή παρακολουθήσαμε ως βουβοί θεατές γεγονότα και προσωπικές στιγμές του παρελθόντος να εκτυλίσσονται μπροστά μας και σας τα διηγούμαστε.
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
Ταξιδεύουμε στην Αθήνα την 3η Σεπτεμβρίου του 1843. Βρισκόμαστε έξω από τα ανάκτορα του Όθωνα περιστοιχισμένοι από εκατοντάδες επαναστατημένους Έλληνες, που ζητούν την παραχώρηση συντάγματος. Ξαφνικά μέσα στο πλήθος διακρίνουμε τον στρατηγό Μακρυγιάννη και του θέτουμε μερικές ερωτήσεις σχετικά με αυτή τους την εξέγερση.
ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ: Εσείς δεν είστε ο στρατηγός Μακρυγιάννης, ο ήρωας της ελληνικής επανάστασης;
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι ορέ πατριώτη εγώ είμαι, αλλά το ήρωας, ασ’ το να το πάρει η ευχή .... Πολεμήσαμε τον οχτρό και τώρα είμαστε σκλαβωμένοι στους Βαυαρούς …
ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ: Και με αυτή σας την εξέγερση τι ζητάτε;
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ: Σύνταγμα ορέ, να χορτάσει ο λαός ψωμάκι και να κερδίσει την ελευθερία του!
ΤΑΞΙΔΙΩΤΗ: Είστε δηλαδή σκλαβωμένοι στον βασιλιά;
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ: Άμα έχει ο βασιλιάς όλες τις εξουσίες και κυβερνά μόνος του, ο λαός δυστυχεί ...
ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ: Και νομίζετε ότι θα τον πείσετε να σας παραχωρήσει σύνταγμα;
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν θα έχει και άλλη επιλογή. Ο λαός είναι αγριεμένος και δεν θα ανεχτεί τα καμώματα του Όθωνα. Η θα δώσει σύνταγμα ή θα φύγει. Αμάν πια !! Ο κόμπος έφτασε στο χτένι .
ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ: Και τι θα κάνετε αν ο στρατός αρχίσει να σας χτυπάει;
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ: Μωρέ ποιος στρατός; Αφού και αυτός μαζί μας είναι! Όλοι μαζί μας είναι, ακόμη και ο ίδιος ο Θεός … δεν θα’ χει άλλη επιλογή σου λέω …!
ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ: Και τι θα πουν οι Μεγάλες Δυνάμεις;
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ: Μα και αυτές έχουν σύνταγμα. Εμείς δεν ζητάμε να διώξουμε τον βασιλιά θέλουμε μόνο ένα κράτος με νόμους και δικαιώματα για τον λαό, να μην μπορούν οι ξένοι να μας κάνουν δούλους, να μπορούμε να ψηφίζουμε, να προστατεύεται η ιδιοκτησία μας και να μπορούμε ελεύθερα να εκφράζουμε την σκέψη μας βρε αδερφέ ! Σάμπως και στην Αγγλία δεν ισχύουν αυτά;
ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ: Φαντάζομαι πως ναι. Άντε …καλό αγώνα πατριώτη και μακάρι να πετύχουμε τον αγώνα μας αυτό …
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ: Να πας στην ευχή της Παναγιάς. Και όσο για τον αγώνα μας είμαι πολύ σίγουρος ότι θα λυγίσει τελικά ο Όθωνας και θα μας το δώσει το σύνταγμα …
ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ: Το ίδιο και εγώ …το ίδιο και εγώ…
(Ταξιδιώτης στο χρόνο: Παρασκευή Αντωνίου)
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ
-Ταξιδιώτης: Ευχαριστώ πολύ. Τιμή μου! Θα ήθελα όμως πριν από οτιδήποτε άλλο να μάθω κάποια πράγματα για εσάς, για την προσωπικότητά σας, για τη ζωή σας και για το έργο σας, αφού μέχρι σήμερα μετά από έξι αιώνες θεωρείστε ανυπέρβλητος και είστε ένας από τους πιο πολυσυζητημένους του καιρού μας. Μιλήστε μου λοιπόν για τη ζωή σας.
-Λεονάρντο Ντα Βίντσι: Γεννήθηκα στη φλωρεντία και μαθήτευσα κοντά στο ζωγράφο και γλύπτη Βερόκιο.
-Ταξιδιώτης: Ποια ήταν τα πρώτα έργα σας ;
-Λεονάρντο Ντα Βίντσι: Ο Ευαγγελισμός, η Παναγία με το Γαρίφαλο και η Προσκύνηση των μάγων.
-Ταξιδιώτης: Ποια περίοδος της ζωής σας είναι πιο δημιουργική και γόνιμη;
-Λεονάρντο Ντα Βίντσι: Είναι η δεύτερη περίοδος της δημιουργίας μου στο Μιλάνο, όπου οι δραστηριότητές μου ήταν ετερογενείς: γεωμετρία, ανατομία, βοτανική, αμυντικά έργα και όπλα, μελέτες ύδρευσης, οργάνωση γιορτών και θρησκευτικών παραστάσεων.
-Ταξιδιώτης: Με τη ζωγραφική δεν ασχοληθήκατε αυτή την περίοδο;
-Λεονάρντο Ντα Βίντσι: Μα φυσικά. Δημιούργησα τα κυριότερα έργα μου: την Παναγία των Βράχων και το Μυστικό Δείπνο, μια τοιχογραφία.
-Ταξιδιώτης: Δηλαδή κατεξοχήν δημιουργείτε στο Μιλάνο;
-Λεονάρντο Ντα Βίντσι: Όχι μόνο. Απ’ το 1499 περιπλανιέμαι στη Μάντοβα, στη Βενετία, στη Φλώριντα, στο Μιλάνο μέχρι τη Ρώμη, εδώ που με βρήκες.
-Ταξιδιώτης: Και τη Τζοκόντα, την περίφημη προσωπογραφία πού την δημιουργήσατε;
-Λεονάρντο Ντα Βίντσι : Στη Φλωρεντία. Δε φανταζόμουν όμως ότι θα έβρισκε τέτοια απήχηση. -Ταξιδιώτης: Με ποιες προσωπικότητες της εποχής σας γνωριστήκατε στη Ρώμη;
-Λεονάρντο Ντα Βίντσι: Η Ρώμη εκείνη την εποχή ήταν ένα μεγάλο σχολείο τέχνης και γραμμάτων. Ξεχώρισα όμως ανάμεσα σε πολλές και πολυσχιδείς προσωπικότητες τον αρχιτέκτονα Μπραμάντε, το μαθηματικό Πιτσιόλι και το νεαρό ζωγράφο Ραφαήλ Σάντι.
-Ταξιδιώτης: Είχατε προτάσεις από Ευρωπαίους για να εργαστείτε και να προσφέρετε τους καρπούς της τέχνης σας εκτός της Ιταλίας;
-Λεονάρντο Ντα Βίντσι: Βεβαίως! Με είχε προσκαλέσει ο Φραγκίσκος ο πρώτος για την πόλη Αμπονάζ της Γαλλίας και μου είχε υποσχεθεί ετήσια επιχορήγηση. Ακόμη το σκέφτομαι. Ίσως αποφασίσω να πάω. Τώρα όμως ονειρεύομαι κάτι πολύ σπουδαίο. ‘Ήδη έχει αρχίσει η φάση της έμπνευσης και το έναυσμα μου το δώσατε εσείς. Παρακαλώ καθίστε να κάνω το πορτραίτο σας.
( Ταξιδιώτης στο χρόνο: Ανδρονίνη Δημητρίου)
ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΙΛΑΟ ΤΡΙΚΟΥΠΗ
-Ποιός είναι ο τίτλος του άρθρου που δημοσιεύσατε και τι υποστηρίζετε με αυτόν;
-Ο τίτλος του είναι "Τις πταίει;" και υποστηρίζω ότι ο βασιλιάς θα έπρεπε να διορίζει πρωθυπουργό που έχει τη ''δεδηλωμένη εμπιστοσύνη της βουλής''.
-Τι εννοείτε με αυτόν τον όρο;
-Εννοώ την υποστήριξη της πλειοψηφίας των βουλευτών.
-Τι προβλέπει το πρόγραμμά σας αν βγείτε βουλευτής;
-Οι στόχοι μου συνοψίζονται στη δημιουργία ενός κράτους σύχρονου και οικονομικά ανεπτυγμένου.
-Προβλέπετε ότι θα πάρετε κάποιο δάνειο αν η χώρα πέσει σε οικονομική ύφεση;
-Αν είναι σοβαρά τα πράγματα γιατί όχι;
-Ο τίτλος του είναι "Τις πταίει;" και υποστηρίζω ότι ο βασιλιάς θα έπρεπε να διορίζει πρωθυπουργό που έχει τη ''δεδηλωμένη εμπιστοσύνη της βουλής''.
-Τι εννοείτε με αυτόν τον όρο;
-Εννοώ την υποστήριξη της πλειοψηφίας των βουλευτών.
-Τι προβλέπει το πρόγραμμά σας αν βγείτε βουλευτής;
-Οι στόχοι μου συνοψίζονται στη δημιουργία ενός κράτους σύχρονου και οικονομικά ανεπτυγμένου.
-Προβλέπετε ότι θα πάρετε κάποιο δάνειο αν η χώρα πέσει σε οικονομική ύφεση;
-Αν είναι σοβαρά τα πράγματα γιατί όχι;
(Ταξιδιώτης στο χρόνο: Αναστάσιος Δερμιτζόγλου)
ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940
Ξημερώνει πάλι , όμως τι σημασία έχει; Στην παρούσα κατάσταση, είτε ο ήλιος μας φωτίζει είτε το φεγγάρι μας συνοδεύει, το ίδιο μας κάνει. Ο ύπνος έχει εξελιχθεί σε πολυτέλεια. Παρ ’όλα αυτά καθόλου δεν μας νοιάζει.
Μέρα με την μέρα οι τραυματίες του πολέμου αυξάνονται, μέρα με την μέρα ο πόνος εντείνεται. Τα φάρμακα και τα αναισθησιογόνα λείπουν, έτσι εγώ και οι υπόλοιποι γιατροί αντιμετωπίζουμε τη γάγγραινα και τα κρυοπαγήματα των στρατιωτών με ιδιαίτερα επώδυνους τρόπους για τους ίδιους. Παρ’όλα αυτά, προσπαθούμε να τους γιατρέψουμε για να συνεχίσουν να μάχονται ,για να γυρίσουν στον αγώνα. Τον βλέπω στα μάτια τους τον πόνο και τους λυπάμαι, όμως βλέπω στα μάτια τους και το θάρρος και τους θαυμάζω. Οι γυναίκες; Στον αγώνα και αυτές προσπαθούν με κάθε τρόπο να τους βοηθήσουν. Τα παιδιά; Οι ηλικιωμένοι; Όλοι προσπαθούν, δεν εγκαταλείπουν γιατί έχουν στην καρδιά τους την ελπίδα, παντοτινό σύντροφο. Όλοι αγωνιζόμαστε για έναν κοινό σκοπό: την ελευθερία μας.
(Ταξιδιώτης στο χρόνο: Ευαγγελία Γοργόλη)
2 σχόλια:
Συγχαρητήρια παιδιά!! Παρακολουθούμε το ιστολόγιο σας και εμπνεόμαστε!Σας έχουμε κλέψει κι εμείς την ιδέα , αλλά είμαστε έντιμοι κλέφτες, διότι το ομολογούμε!
Είναι χαρά μας να αποτελούμε έμπνευση και οι ιδέες είναι για να κυκλοφορούν και να προκαλούν αποτελέσματα σε όποιον είναι έτοιμος να της αποδεχθεί.
Δημοσίευση σχολίου