Αναπάντητα ερωτήματα ή μήπως έχετε κάποια πρόταση;

Από το "Βιβλίο των ερωτήσεων" του Πάμπλο Νερούδα, ( μτφρ. Β. Λαλιώτη, εκδ. Ενδυμίων), συγγραφέα και ποιητή από τη Χιλή, που εκτός άλλων έλαβε και το βραβείο Νόμπελ το 1971, αντιγράφω κάποια ερωτήματα, που ίσως δεν είναι και μόνον παιδικά ...

 Όποιος θέλει μπορεί να προσπαθήσει να τα απαντήσει.

Πώς τον μοιράζονται τον ήλιο
τα πορτοκάλια στην πορτοκαλιά;

Τα λένε ο καπνός με τα σύννεφα;

Τι φυλάς κάτω απ' την καμπούρα;
λέει μια καμήλα σε χελώνα

Γιατί αυτοκτονούν τα φύλλα
σα νιώσουν κίτρινα πως είναι;

Είναι ειρήνη του περιστεριού η ειρήνη;
Ο λιόπαρδος κάνει τον πόλεμο;

Τα δάκρυα που δεν κλαίγονται
προσμένουν σε μικρές λιμνούλες;
Ή είναι αόρατα ποτάμια που τρέχουν
όλο προς τη θλίψη;

Και τι είπαν τα ρουμπίνια
μπροστά στο χυμό από τα ρόδια;

Γιατί να ζούνε τόσο κουρελιάρικα
όλοι οι σκώληκες του μεταξιού;

Επειδή τελικά ίσως το νόημα στα πράγματα το δίνει πάνω απ'όλα η απλότητά τους, κι ένας σημαντικός μας ποιητής ο Γιάννης Ρίτσος έχει γράψει σχετικά, ας δούμε και τους δικούς του στίχους ( από το Σπουδαστήριο του Νέου Ελληνισμού) από "Το νόημα της απλότητας", Παρενθέσεις ( 1946-47), Ποιήματα, Β', εκδ. Κέδρος, 1961.

Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε·

αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα,

θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου,

θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας.

"Το νόημα της απλότητας", 1-4. 

Η κάθε λέξη είναι μια έξοδος

για μια συνάντηση, πολλές φορές ματαιωμένη,

και τότε είναι μια λέξη αληθινή, σαν επιμένει στη συνάντηση.

"Το νόημα της απλότητας", 9-11. 

Πάντα η σιωπή μένει γονατισμένη. 

"Το νόημα της απλότητας", 8.

Τέλος, τo βίντεο που ακολουθεί αποτελεί προσπάθεια να εικονογραφηθούν κάποια από τα ερωτήματα της ποιητικής αυτής συλλογής του Νερούδα από ισπανόφωνους μαθητές του Coeus International School στην Washington. Ίσως η δουλειά τους να μας δώσει κάποιες ιδέες.